Wilsbekwaamheid: do's en don'ts

Wat als je niet mag meebeslissen over je eigen behandeling? Voor mensen die wilsonbekwaam worden geacht, is dat de realiteit. Kwesties rondom wilsbekwaamheid liggen gevoelig en zijn meestal behoorlijk complex. In de nieuwe Wet Verplichte geestelijke gezondheidszorg (Wvggz) uit 2020 heeft wilsbekwaamheid dan ook een prominentere rol gekregen. Het doel? De autonomie van patiënten vergroten. Irma Hein (Levvel en het Amsterdam UMC) en collega's zochten uit of dat is gelukt.

Voor- en nadelen

In een essay zetten Irma en collega's de belangrijkste veranderingen van de Wvggz op een rij én bespreken genuanceerd de context en mogelijke gevolgen. Wilsbekwaamheid moet nu bijvoorbeeld vaker expliciet beoordeeld worden bij verplichte zorg. En grootouders en kleinkinderen mogen nu ook als vertegenwoordiger van een patiënt optreden. Op het eerste gezicht positieve veranderingen, die toch keerzijden hebben waar we zorgvuldig mee om moeten gaan.

Lees het essay

Het essay 'De rol van wilsbekwaamheid in de Wet verplichte geestelijke gezondheidszorg' verscheen in het wetenschappelijke Tijdschrift voor Psychiatrie. Je download het (gratis) op de website van het tijdschrift.

Essay De rol van wilsbekwaamheid